Dritëro Agolli ishte poet dhe autor këngësh shumë i njohur.
Shkrimtar, publicist, veprimtar shoqëror, anëtar i Akademisë se Shkencave te Shqipërisë. Lindi ne Menkulas te Devollit.
Mësimet e para i mori ne vendlindje, te mesmen ne shkollën “Asim Zeneli” (Gjirokastër), ku beri dhe sprovat e para letrare. Ne vitet 1952 – 1957 ndoqi studimet e larta ne Fakultetin e Letërsisë te Universitetit te Leningradit. Ne vitet 1957 – 1972 punon si redaktor e gazetar ne te përditshmen “Zëri i popullit”.
Në vitet 1973 – 1992 ka qenë kryetar e Lidhjes se Shkrimtareve dhe Artisteve te Shqipërisë. Dritëro Agolli është një nga figurat qendrore te poezisë shqipe dhe një nga përfaqësuesit me te rëndësishëm te “brezit te viteve 1960”.
Vepra me e rëndësishme idealizuese dhe njëherësh me e angazhuar e tij është poema “Nënë Shqipëri”.
Gjatë gjithë rruge së vet krijuese me se gjysmëshekullore, Dritëro Agolli ishte poeti i dhimbjes njerëzore dhe i filozofisë jetësore.
I vëmendshëm ndaj dramave te mëdha te popullit, ai u bë njëherësh poeti i dhimbjes vetjake te njeriut.
Me vëllimet poetike “Pelegrini i vonuar”, “Lypësi i kohës”, “Fletorkat e mesnatës” autori shpall sfidën e tij te re te mjeshtërisë.
Kontributi me i rëndësishëm letrar ne proze i Dritëro Agollit konsiderohet “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo” (1973).
