Serialo “Adolescence” në Netflix u kthye në një ndër më të shikuarit dhe komentuarit sapo u publikua.
Një familje që përballet me një të vërtetë tronditëse, por ajo që e veçonte ishte mënyra si seriali eksploronte maskulinitetin dhe mizogjininë. E gjitha kjo e bënte më ndryshe këtë prodhim dhe të “gozhdonte” para ekranit. Ndoshta i vetmi problem me “Adolescence” ishte se kishte vetëm katër pjesë.
Por nëse ende po kërkoni një dramë britanike të ngjashme, duhet të shikoni“Code of Silence”.
Ky serial me gjashtë pjesë, prodhuar nga ITV, paraqet historinë e Alison, një grua me probleme me dëgjimin, e interpretuar nga aktorja Rose Ayling-Ellis (e njohur nga “EastEnders” dhe “Doctor Who”), e cila ka probleme me dëgjimin në jetën reale. Ajo bëhet informatore për policinë në një hetim mbi një grabitje bankare të planifikuar nga një bandë.
Në dukje, një tjetër dramë kriminale britanike, ku pritet të shohim personazhe që hetojnë krime të komplikuara. Por “Code of Silence” shkon përtej këtyre pritshmërive. Ajo që e veçon është mënyra realiste dhe prekëse me të cilën trajtohen sfidat e përditshme të Alison si një grua me aftësi të veçanta, por edhe si një individ që vjen nga klasa punëtore, që përballet me burokraci të pafundme, pamundësi për të gjetur punë dhe rrezikun për të humbur shtëpinë.
Në vend që të kemi rrëfimin tipik ku protagonisti bie në një spirale vetëshkatërruese, fokusi është te sfidat reale që ndihen shumë më afër me përvojat e shumicës së njerëzve, që e bëjnë Alison dhe nënën e saj, Julie (interpretuar nga Fifi Garfield), jashtëzakonisht të afërta për publikun.
Kujdes: Shkrimi në vijim përmbanspoiler
Përmbysja e stereotipeve
Edhe kur seriali trajton tema të caktuara, si marrëdhëniet romantike, në këtë rast ish-i dashuri (Eithan, i luajtur nga Rolf Choutan), sërish del jashtë pritshmërive: është Alison ajo që vendos t’i japë fund lidhjes dhe e thotë hapur se po kërkon “atë që i nevojitet”, duke i dhënë më shumë kontroll karakterit të saj dhe thelluar profilin psikologjik të personazhit.
Kur infiltrohet në grupin kriminal, vetëbesimi i saj rritet, pikërisht sepse të tjerët nuk e shohin si kërcënim. Ky perceptim i gabuar e lejon të mbledhë informacione pa ngjallur dyshime, një dimension mjaft interesant i narrativës.
Në vetvete, ky serial sfidon stereotipe dhe ngjall një ndjenjë të jashtëzakonshme empatike.
