Shkruan: Osman Goranci
Në një kënd të një restorani të vogël por simpatik, që gjendej mu në qendër të Munihut, ishin ulur një çift i ri bashkëshortor, Ramadan Selim Samuni nga Kosova dhe gjermanja Brigita von Smirnoff. Me shampanjë françeze dhe me birra “Kaisler”, kremtonin përfundimit e suksesshëm të maratonës së mundimshme disa muajshe për rregullimin e dokumentave, duke e kurrorzuar dashurinë e tyre me martesë. Në fytyra u gufonte një gëzim i papërshkruar, ndërsa sytë u shkëlqenin pa da nga një vullkan i ngrohtë dashurie.
– Ich liebe dich, – i thoshte nusja e re bashkëshortit të saj dhe me dorën e njomë ia shprushte flokët.
– Danke meine frau Brigitta, file danke, – përgjigjej Ramadani, i cili rrinte paksa me një dozë shqetësimi!…
– Meine liebling, e di se je shqetësuar, sepse edhe një muaj ti do të bëhesh fater, e unë muter. Më beso se do të lindi një vajzë shumë të bukur dhe të shëndoshë, siç na tha muaj më parë edhe doktor Mylleri.
– Ja… gut , gut!…
– Sa emër i bukur është Eva. Qysh si fëmijë i pata premtuar gjyshes sime të ndjerë, konteshës Eva Krul von Lipinski nga Bremeni, e cila ishte mjeke në zë dhe pronare i një spitali për fëmijë, se foshnjen e parë do t’a pagëzoj me emrin e saj.
– Eva?! – I hap sytë Ramadani.
– Oh, meine Ramadan, mos u shqetëso, se foshnjen e dytë do t’a pagëzosh ti.
– Ja, bitte, – ia kthen bashkëshorti. – Le të jetë edhe foshnja e dytë vajzë, sepse dëshiroj t’ia ve emrin e dadës Xufë! Nuk ka ditë shkrim e lexim, por ka qene shumë e mençur!…
– Zer gut, meine liebling. Kam dëshirë të lindi edhe një djalë, të cilin do t’a pagëzoja me emrin e vëllaut të gjyshes Evë, kontit Hans Dieter von Ratzenburg, prodhues i njohur i verës gjermane – i thotë Brigitta.
– Ok, meine frau. Dua të kemi edhe një djalë me emrin e bacit Rrustë, vëllaut të vogël të babës Selim. Ai ka qenë trim dhe luftëtari i madh për qështjen kombëtare.
– Zer gut. Glucklich/gëzuar liebling. – I cakërrojnë gotat. – Pas djemve kam dëshirë të lindi edhe një vajzë, sepse shumë më pëlqen emri Lili. Ke dëgjuar për këngëtaren tonë të madhe Lili Marlen. Ajo ishte gjyshja e babit tim.
– Ja, Brigitte, Lilit do t’ia bëjmë edhe një motër e cila do të mbajë emrin e hallës Kumrije. Sa petlla të mira e të shijshme i gatuante e ndjera hallë.
– Kaine problem meine Ramadan. Më pas do të kemi edhe një djalë të cilin do ta thërrasim Francz, ashtu si quhej edhe daja i nënës sime, i cili kishte shtypshkronjën dhe bibliotekën më të pasur me libra në Bavari.
– Bitte!… Brigitte, pas Franczit, kam dëshirë të kemi edhe një djalë, të cilin do ta pagëzojmë me emrin Daklan.
– Da…daklan! Kush është ky njëri?
– Është dhija, të cilën bashkë me dy dhi të tjera, si fëmijë i kullosja në bregoret e fshatit.
– Oh, ich liebe dich herr Ramadan. Pas këtyre djemve, do të dëshiroja të kemi edhe një vajzë!…
Kështu, si filluan bashkëshortët e rinj, Brigitta nga Gjermania dhe Ramadani nga Kosova, janë në rrugë të mbarë të formojnë Rajhun e Tretë./InLajmi/
