Kjo vepër i autorit amerikan Richard Kalinski, me prejardhje Armene, ka të bëj me një storje të dhimbshme, plot ankth dhe tragjedi të popullit armen, të gjenocidit dhe të deportimit të tyre masiv, e cila edhe ka ngjashmëri me fatin tonë tragjik historik!
Ndaj edhe teksti dramatik i Kalinskit, dhe shfaqja, kudo që jepet e ruajnë aktualitetin e tyre! Aktorët në skenë, Armend Baloku dhe Vlora Nikqi, një çift i traumatizuar nga dhuna e mëhershme shpirtërore e fizike, e ushtruar mbi ta dhe familjet e tyre, me sukses e dhanē mesazhin e ankthit të fortë psikologjik dhe ekzistencial si njerëz të traumatizuar, qe i vuajne pasojat e traumës, ngase dhimbja njerëzore është universale, ashtu sikur që është edhe forca e mbijetesës njerëzore, veçmas dhimbja dhe vuajtja e grave të përdhunuara.
Edhe loja e mirë në skenë, i Florist Bajgorës herë i jep shfaqjes tone relaksi, e herë tone dhimbsurie. Shfaqja “Bisha në hënë”, e vendosur me një komponim mbresëlënës në skenë, nga regjisori Butrint Pasha, arriti ta ngazëllej publikun prizrenas, duke i sjell emocione të fuqishme mbi kujtimet për luftërat kudo qē ndodhin, për humbjet, dhimbjet, për plagët në trup dhe në shpirt, si dhe mbi forcën e gruas që t’i tejkaloj kujtimet e plagëve të dhunimit psiqik e fizik.
Poashtu edhe skenografia dhe efektet muzikore, ishin në nivel dhe funksion të lojës së shkëqyer të aktorëve në skenë dhe shfaqjes nē tërësi. Mendoj se kudo që të jepet shfaqja “Bisha në hënë”, nga kjo trup e aktorëve, do ta befasoj dhe emocionoj publikun në sallë.
Para fillimit të kësaj drame, ministri i Kulturës Kujtim Gashi, ia ndanë një mirënjohje, z.Vasrije Krasniqi Goodman, për punën në zbardhjen e fatit të grave të përdhunuara nga forcat serbe. /Osman GORANCI
