Shkencëtarët shqyrtuan 28 studime të mëparshme që përfshinin 191.652 të anketuar nga 21 vende mbi moshën 50-vjeç për të analizuar lidhjen midis ndjenjës së vetmisë dhe kujdesit të papaguar.
Një studim zbuloi se ata mbi 60-vjeç që kujdeseshin për nipërit e mbesat e tyre për mesatarisht 12 orë në javë kishin 60% më pak gjasa të ndiheshin të vetmuar sesa ata që nuk kujdeseshin.
Hulumtimet kanë treguar se aktivitetet vullnetare gjithashtu kanë një efekt në një ndjenjë më të ulët të vetmisë.
Në të kundërt, kujdesi për një bashkëshort ose të afërm të sëmurë shoqërohej vazhdimisht me nivele më të larta vetmie dhe izolimi. Autorët sugjerojnë se kujdesi për një partner mund të shkaktojë ndjenja të izolimit nëse nuk ka mbështetje nga anëtarët e tjerë të familjes ose një organizatë, shkruan A2CNN.
Autorët e studimit theksojnë se ka një “kontrast të madh mes kujdesit të ndryshëm” dhe se në disa kontekste është një aktivitet i kushtueshëm dhe i rënduar, ndërsa në të tjera është fitimprurës dhe domethënës.