Aktori kosovar Alban Goranci njihet për role të shumta e cilësohet si njëri nga aktorët më të mirë në Kosovë, shkruan InLajmi.
E, këtë javë Albani ndan detaje nga rrugëtimi i tij si aktor, pasionin, sfidat dhe synimet për të arritur majat e suksesit në aktrim në një intervistë ekskluzive për lexuesit e Gazetës InLajmi.
InLajmi: Aktrimi pasion apo profesion për ju?
Alban Goranci: Për mendimit tim, aktorit nuk duhet t’i mungojë në asnjë mënyrë pasioni. Nëse i mungon elementi i parë, atëherë ai është i varfër në performancën e tij artistike. Aktrimin e kam pasur gjithmonë pasion dhe kur kam filluar ta ushtroj si profesion, e kam ndjerë veten të kompletuar si artist.
InLajmi: Cila ishte shfaqje parë që ju dhuroi të drejtën për të treguar talentin, ishte motiv për të ecur përpara?
Alban Goranci: Shfaqja ime e parë ka qenë në vitin 2007, kur isha vetëm 12 vjeç. Atë vit në Teatrin Kombëtar të Kosovës, trupa artistike e Teatrit Eksperimental La MaMa, në drejtimin e regjisores Ellen Stewart, vuri në skenë shfaqjen e stilit “mjuzikëll”, të quajtur Diana. Vështirësitë për mua ishin të mëdha, duke marrë parasysh herën e parë që po ngjitesha në skenë, por me ndihmën e profesionistëve arrita të bëjë më të mirën time edhe në aktrim, këndim, vallëzim e lëvizje skenike, meqë ishin aspekte përbërëse të shfaqjes, Pas mbarimit të saj, motivi dhe dëshira për t’u bërë aktor, më stimuluan të angazhohem më vonë në projektet e tjera artistike qoftë në teatër ashtu edhe në film.
InLajmi: A keni ndonjë rol që përshtatet me karakterin tuaj?
Alban Goranci: Kam pasur shumë role që janë përshtatur në masë të madhe me karakterin tim, por edhe role të tjera që më është dashur punë dhe hulumtim brenda vetes sime, për të gjetur pika të përbashkëta me personazhin.
InLajmi: Cili është roli që nuk do ta pranonit kurrë të luanit?
Alban Goranci: Ndonjë rol në ata filma që i shërbejnë propagandës së armikut, që synojnë ta denigrojnë dhe nxjerrin keq popullin tonë.
InLajmi: Sipas jush sa vlerësohet arti në trojet shqiptare?
Alban Goranci: Arti i mirëfilltë e cilësor nuk vlerësohet aq sa e meriton, ndoshta edhe si pasojë e disa paragjykimeve të rëndomta se të jesh krijues nuk ka ndonjë rëndësi të madhe. Unë besoj se arti do vlerësohej më shumë në qoftë se u servojmë njerëzve vepra përmbajtjesore që kultivojnë shijen artistike dhe ndikojnë pozitivisht në jetën e tyre.
InLajmi: A janë pagat e dinjitetshme për punën që bëni në kultivimin e kulturës dhe artit?
Alban Goranci: Kohëve të fundit ka ndryshime për të mirë në këtë aspekt, por në tërësi ka ende shumë punë që artistit t’i shpaguhet mundi, sakrifica dhe përkushtimi me paga dinjitoze.
InLajmi: Nëse jeni personazh negativ në shumë shfaqje a mendoni që do të krijohet një percepcion në opinion që edhe në jetën reale keni këtë “negativitet”?
Alban Goranci: Personalisht nuk më ka ndodhur një gjë e tillë, për shkak se kam luajtur role të ndryshme si personazh pozitiv, ashtu dhe negativ. Nuk e besoj se opinioni e shikon me atë sy aktorin në jetën reale, përderisa dihet se në skenë ai thjesht e realizon detyrën e tij dhe personazhi nuk e përfaqëson atë si njeri.
InLajmi: Sfidë më e madhe është të jesh aktor teatri apo filmi?
Alban Goranci: Si aktor teatri duhet të kalosh nëpër procesin e provave që mund të zgjatë një muaj,2 muaj apo edhe një vit të plotë, varësisht nga shfaqja që planifikohet të inskenohet. Puna sistematike, analiza e personazhit dhe e marrëdhënieve me personazhet e tjera, orët e gjata në prova, e deri te dita e premieres ku ballafaqohemi drejtpërdrejt me pubikun, përbën një sfidë të vërtetë për secilin aktor. Ndërkohë që në film puna kryesore bëhet në shesh të xhirimit, ndonëse fillimisht zhvillohen provat në tavolinë ku diskutohen rolet dhe koncepti regjisorial. Xhirimet janë të shpërndara në lokacione të ndryshme dhe gjithçka realizohet aty për aty, prandaj aktori në film duhet të jetë i përgatitur si në anën fizike ashtu dhe mentale. Teatri dhe filmi kanë vështirësitë e veta, por pak më sfiduese është puna si aktor teatri. Libona Gegaj /InLajmi/
