Një nga marifetet më të vjetra në botën e kafsheve është që të imitojnë mjedisin ku jetojnë me formën, ngjyrën, modelin apo përbërjen e trupit të tyre, shkruan InLajmi.
Kamuflimi nuk është gjë tjetër veçse një dredhi pamore dhe shkrirje në mjedisin, qoftë kur duhet të mos i biesh në sy armikut, apo kur duhet të përvidhesh pa u parë nga preja.
Kamuflazhi ka të bëjë jo vetëm me ngjyrat por edhe me modelet, format dhe lëvizjet. Nuk ka vlerë të përshtatesh në mënyrë të përkryer me mjedisin, po që se tradhtohesh nga një lëvizje e papritur.
Për të qenë të suksesshme krijesat e kamufluara duhet të lëvizin me kujdes të jashtëzakonshëm. Nëse gjethja ku po qëndron tundet nga era, kafsha duhet të mbrohet fort dhe të lëkundet bashkë me të, përndryshe rrezikon të zbulohet.
Hardhuca bisht-gjethe
Për të qëndruar e fshehur, hardhuca bisht-gjethe duhet të imitojë lëvizjet e rastësishme të një gjetheje të thatë, qoftë duke qëndruar pa lëvizur apo duke lëvizur me flladin.
Mola perandorake
Është kamufluar për mrekulli në dyshemenë e pyllit dhe ajo duhet të shushurijë dhe të rrotullohet njësoj si gjethet e vërteta që kanë rënë.
Bretkosa me bri e zezë
Bretkosa me bri e zonës së Çatkos në Argjentinë zhytet pothuajse plotësisht në dhe në pritje, që të kalojë ndonjë brumbull apo larvë.
Peshkaqeni
Ngjyrat e peshkaqenit e ndihmojnë atë të mos shihet nga preja, shpina e tij e errët përzihet me shtratin e detit, ndërsa barku i zbehtë i përshtatet ujit me ngjyrë më të hapur sipër. Kjo njihet si “kundër-hijezimi”.
Luanët
Një luan nxjerr kokën përmes barit afrikan. Ngjyra e tij përputhet plotësisht me ngjyrën e mjedisit, që e ndihmon të kërkojë ushqim, por edhe të shohë mos ka ndonjë rrezik. /InLajmi/
Burimi: Discovery Channel