Shumica e njerëzve kohë më parë filluan t’i kushtonin rëndësi veshjes, shkruan InLajmi.
Shumica e veshjeve ishin tërheqëse dhe synonin të theksonin tiparet më të mira të personit që i vishte. Por në rastet me ekstreme, fiksimi i njerëzve me modën u bë i çuditshëm siç e kemi rastin e praktikës kineze për t’i shtrënguar këmbët e vajzave që të mund të futeshin në këpucë disa numra më të vegjël se masa e këmbës së tyre.
Kostumi elisabetian
Pasuria më e vlefshme e kompanisë së teatrit të Shekspirit ishte gardëroba e kostumeve. Dhe kjo nuk është për t’u çuditur: për ta veshur një aristokrat me xhaketë të qëndisur me vija, me mëngë të heqshme, jakë me pala, pantollona të fryra sipër në pjesën e kofshës me çorape mëndafshi poshtë dhe këpucë elegante, kushtonte më shumë sesa fitonte në një vit pjesa më e madhe e elisabetianëve.
Manteli romak
Toga e romakëve të lashtë nuk ishte thjeshte një mantel 6 metra i gjatë prej leshi të hollë, që mbështillej rreth trupit dhe hidhej mbi sup. Ajo shërbente dhe për të treguar pozitën e atij që e vishte në shoqëri, me ligj kjo veshje mund të mbahej vetëm nga qytetarët meshkuj të Romës.
Vajzat geisha
Geishat japoneze shumë të përgatitura për rolin e tyre, janë përdorur për argëtim që në shekullin e 18-të.
Me fytyrë të bardhë si shkumësi, buzë të kuqe flakë, flokë të zbukurura me lule, kimono elegante, brez të ndritshëm dhe këpucë të sheshta.Geisha i magjepste të ftuarit me kërcime dhe muzikë të sofistikuar.
Tepri aristokrate
Fustani evropian i shekullit të 18-të është një shembull i shkëlqyer i modës në skajin më ekstrem.
Fustani i një zonje ishte të fryhej si kambanë nga beli i ngushtë poshtë dhe mëngët e fryra stoliseshin me fruda. Modeli i flokëve disa herë më i madh se koka e asaj që e mbante dukej sikur një zog, që kishte bërë folenë në majë të gjithë atij koleksioni të jashtëzakonshëm. /InLajmi/
Burimi: Discovery Channel
