Vlera jonë nuk varet asnjëherë nga statusi ynë sentimental, pra nga fakti që jemi çift dhe kemi një lidhje. Sigurisht, të jesh i vetëm nuk është një status që pëlqehet nga të gjithë. Por të mendosh se nuk mund të jesh kurrë i lumtur dhe beqar në të njëjtën kohë është një koncept krejtësisht i gabuar!
Fatkeqësisht, mospasja e një partneri ende aktivizon shumë paragjykime që mund të na bëjnë të besojmë se jemi gabim, të çuditshëm dhe madje të pakënaqur. Dhe kjo mund të shkaktojë një lloj shqetësimi, zhvlerësimi të vetvetes, deri në atë pikë sa të ndihemi të turpëruar që jemi beqarë. Ky fenomen quhet “turp i vetëm”.
marredhenieekeqe
Megjithatë, vetmia, mundësia për të qenë vetëm, është gjetur të jetë një kapacitet tipik i mendjeve brilante, i njerëzve të aftë dhe krijues. Prandaj, duke u larguar nga vizioni paragjykues sipas të cilit vetmia është problem, mund të zbulojmë shumë më tepër. Në fakt, në çdo moshë, vetmia merr një kuptim dhe një vlerë potencialisht pozitive për personin, duke u bërë zbulim, mundësi, mundësi, stimul krijues që nga adoleshenca deri në pleqëri.
Fatkeqësisht, ka shumë njerëz të paaftë për të qenë të lumtur pa një partner
Shpesh ndiejmë nevojën për të pasur dikë në krah, sidomos kur një lidhje romantike përfundon; mbyllemi në vetvete pa shfaqur asnjë lloj interesi, duke filluar të ndihemi keq. Një situatë që prek shumë njerëz dhe mund të çojë edhe në probleme më serioze.
Një nga këto probleme është edhe varësia e njohur emocionale që na tërheq drejt marrëdhënieve toksike. Probleme të tjera kanë të bëjnë me vetëvlerësimin tonë, ndonjëherë aq të ulët saqë na shtyn të kërkojmë dikë që na do ashtu siç jemi. Por a do të thotë të jesh në një lidhje të jesh i lumtur? Siç thotë një fjalë e urtë e vjetër: jo çdo e keqe ka një rreshtim argjendi! Nëse identifikojmë atë që jemi vërtet të pasionuar dhe arrijmë, sa më shumë që të jetë e mundur, ta kultivojmë atë duke e bërë këtë interes tonën pjesë të pandashme të jetës sonë, do të gjejmë një lumturi që nuk lidhet domosdoshmërisht me jetën në çift.
A është e mundur, pra, të jesh beqar dhe i lumtur?
E sigurt! Të qenit beqar mund të sjellë disa përfitime të papritura. Është normale të kesh frikë të qëndrosh beqar në një botë ku marrëdhëniet romantike kanë kaq shumë rëndësi. Nëse mendoni se nuk ka lumturi më të madhe se të jeni në çift, sigurisht që keni bërë gabim që lumturinë tuaj ta lini në duart e të tjerëve; ju keni lejuar që mirëqenia juaj të varet nga marrëdhënia juaj me partnerin tuaj pa marrë parasysh faktin që ju duhet të jeni të lumtur për veten tuaj.
“Askush nuk duhet ta ketë lumturinë tonë në duart e tij.” Pra, përpiquni të kuptoni arsyet pse nuk duhet të jeni në hale nëse tani e gjeni veten beqare. Këtu janë disa konsiderata objektive që do t’ju hapin sytë ndaj mundësisë për t’u ndjerë mirë edhe vetëm.
1.Mund ta njohim veten më mirë
Të qenit beqar, nëse jetohet në një mënyrë funksionale, mund të përmirësojë disa gjëra në lidhje me karakterin tonë, siç është rritja e vetvetes. Shumë njerëz mendojnë se nuk keni nevojë të jeni vetëm për të njohur më mirë njëri-tjetrin. Asgjë nuk mund të jetë më e gabuar! Me kalimin e kohës, perceptimi ynë për gjërat dhe njerëzit ndryshon. Përvojat tona në mënyrë të pashmangshme formojnë të menduarit tonë dhe kjo na bën të evoluojmë në mënyrë karakteristike. Pra, le të shfrytëzojmë rastin të njihemi sërish dhe të rizbulojmë veten. Do të na duhet vërtet.
2.Mund të rizbulojmë atë që na pëlqen vërtet
A ju kujtohet kur dolët nga shtëpia pa pasur nevojë t’i shpjegoheshit askujt? Kur nuk keni qenë i detyruar të informoni dikë për vendndodhjen tuaj? Mirë, ideja mund të jetë joshëse, por unë preferoj të mos ndalem në këto koncepte banale me të cilat rrjeti tashmë është plot. Të jesh beqar nuk është vetëm kaq! Kjo gjendje e të qenit beqar mund të sjellë përfitime shumë më të rëndësishme dhe më të prekshme, veçanërisht nga pikëpamja emocionale.
Të qenit beqar ju lejon të keni më shumë kohë dhe hapësirë për t’i kushtuar vetes. Mund të zbuloni se cilat janë hobi, interesat dhe pasionet tuaja dhe t’u përkushtoheni atyre. Dhe pse jo, mund të zgjeroni edhe rrjetin tuaj të njohjeve. Në këtë mënyrë do të mund të forconi identitetin tuaj dhe aq më tepër të besoni në veten tuaj.
3.Ne mund të përmirësojmë veten… të çlirohemi nga plagët tona të së kaluarës
Nëse gjendja e të qenit beqar jetohet mirë, na ndihmon të farkëtojmë personalitetin tonë, të punojmë për të metat tona, të forcojmë virtytet tona, të njohim cilësitë tona, pikat e forta dhe të dobëta. Gjithashtu na ndihmon të shikojmë vlerat tona dhe të mësojmë të tjerët, të jemi të qartë për dëshirat tona, çfarë duam dhe kërkojmë, të duam më shumë veten në mënyrë që të jemi në gjendje të duam dikë tjetër.
A e dini se çfarë do të thotë të DUASH më shumë veten? Të ndihmon të shkëputesh nga gjithë urrejtja, mëritë, inatet, hidhërimet e tua, me pak fjalë të ndihmon të shërosh plagët. Për këtë arsye, përpara se të mendoni për gjetjen e personit ideal, detyrojeni veten të jeni personi ideal.
4.Mund të jemi shumë më të fortë
Kur mësohemi të jemi me dikë dhe më pas papritur situata jonë ndryshon, ndihemi në siklet. Nuk dimë çfarë të bëjmë apo si do të ecë jeta jonë përpara. A e dini pse ndodh kjo? Zona juaj e rehatisë është shembur dhe ju jeni katapultuar jashtë saj. Pranimi i kësaj situate dhe njohuria se si të përfitoni prej saj do t’ju lejojë të jeni një person shumë më i fortë.
5.Mund të rilidhemi me miqtë e vërtetë
Kur fillojmë të takohemi me dikë, risia na bën të distancohemi nga miqtë tanë, një gabim në të cilin biem lehtësisht. A nuk mendoni se është vërtet turp? Mos harroni: Partnerët vijnë dhe shkojnë, miqtë qëndrojnë. Gjithçka që duhet të bëni është të rikuperoni marrëdhënien me ata miq që dini se mund të mbështeteni edhe nëse i keni lënë mënjanë
6.Më në fund mund të takojmë personin e duhur
Ne nuk mund të jemi me dikë nëse fillimisht nuk mësojmë të jemi vetëm. Nëse nuk mësoni të jetoni në atë vetmi, atëherë lidhja juaj do të jetë gjithmonë një varësi, gjithmonë do të përpiqeni të “mbushni një boshllëk” dhe kjo nuk do t’ju ndihmonte të rriteni në çift, nuk do të lejonte lindjen e dashuri autentike. Për më tepër, aftësia për të qenë kaq i përqendruar te vetja është gjithashtu mënyra më e mirë për të zgjedhur më mirë njerëzit me të cilët do të ndajnë jetën.
Ushqim për të menduar
Nëse do të duash, duaje veten fillimisht, sepse nuk mund të japësh diçka që nuk e ke.
Nëse doni të vlerësoni, vlerësojeni së pari veten, sepse nuk do ta dini vlerën që ka një person nëse nuk e dini fillimisht atë që keni.
Nëse dëshiron të bësh dikë të lumtur, bëhu i lumtur fillimisht, sepse përndryshe lumturinë tënde do ta kërkosh vetëm tek tjetri, deri në atë pikë sa ta bësh të pakënaqur.
Beqarët nuk janë aspak ata të trishtuar dhe të dëshpëruar që disa i imagjinojnë, përkundrazi, ata priren të jenë më të shoqërueshëm, kanë lidhje më të forta me miqtë dhe familjen dhe në përgjithësi janë më të kënaqur, sepse kanë mundur të gjejnë kënaqësi në vetvete. në rrethin e tyre të miqve dhe të njohurve, në aktivitetet e preferuara dhe në punë. Mos u mërzitni sepse të gjithë rreth jush kanë një partner. Në realitet nuk jeni vetëm, jeni me veten dhe po shijoni kohën për t’ia kushtuar vetëm vetes. Jeta është e çmuar, shijoni të tashmen.
Ecni me kokën lart dhe mbani mend se të qenit beqar është një zgjedhje dhe se nuk ka absolutisht asgjë për të cilën duhet të keni turp. Asnjëherë mos u ndjeni në siklet që nuk e gjeni dashurinë pikërisht në këtë moment. Nëse e dëshironi, pyesni veten se çfarë të bëni për ta marrë atë dhe nëse jeni mirë me të, jini krenarë për atë që jeni.
Mos harroni se jeni ndër njerëzit që doni!
A është e mundur ndonjëherë të shkosh “kundër vetes”? Fatkeqësisht po, kjo ndodh kur nuk jeni mësuar të njihni vlerën tuaj. Siç e shpjegoj në takimet e mia dhe siç e kam detajuar në dy librat e mi (të dy bestsellerët), ne jemi sinteza e përvojave tona dhe, mënyra se si sillemi me veten, reflekton deri diku mënyrën se si na kanë trajtuar të tjerët. gjatë fëmijërisë. Pikërisht aty, në atë moshë mësojmë si të pajtohemi me veten, qoftë ta respektojmë dhe ta vlerësojmë veten apo të lëmë mënjanë dhe të shkelim të drejtat tona emocionale dhe madje të mohojmë nevojat tona!