Kërkuesit kanë zbuluar tufën e një mamuthi të leshtë nga 14.000 vjet më parë në një vend të pazakontë, transmeton InLajmi.
Në njëfarë mënyre, tufa e një mamuthi femër 20-vjeçare u gjet në një kamping në Swan Point, Alaska.
Ishte e paqartë se si përfundoi tufa dmth a u gjuajt mamuthi atje, apo u soll nga njerëzit atje?
Megjithatë, falë një studimi të ri të botuar në revistën Science Advances, shkencëtarët më në fund mund të zgjidhin misterin e tufës.
Duke parë izotipet në kockat e ekzemplarit, studiuesit mund të pikturojnë një pamje më të mirë se si jetuan dhe vdiqën mamuthet.
“Ajo ishte një e re në kulmin e jetës”, shpjegon një nga autorët e studimit dhe paleokologu i Universitetit të Alaska Fairbanks, Matthew Wooller.
“Izotopet e saj treguan se ajo nuk ishte e kequshqyer dhe se ajo vdiq në të njëjtin sezon me kampin sezonal të gjuetisë në Swan Point ku u gjet tufa e saj.”
Izotopet janë specie të veçanta bërthamore të të njëjtit element kimik që shkencëtarët mund t’i analizojnë për informacione të mëtejshme.
Pasi shikuan izotopet e mamuthit, shkencëtarët zbuluan se ajo e kishte origjinën nga rajoni Yukon në Kanada.
Në një moment, vigani migroi 621 milje në 3 vjet në Alaskë.
Zona përmbante vende arkeologjike nga 20.000 vjet më parë që i përkisnin disa prej emigrantëve të parë njerëzorë nga Euroazia.
“Ndodhja e njëkohshme e zonave të pikave të nxehta të njerëzve dhe të mamuthëve në peizazhin Beringian nuk është ndoshta e rastësishme”, thanë studiuesit.
“Kjo ka më shumë të ngjarë të demonstrojë qëllimin e qëllimshëm dhe strategjik të njerëzve për të hartuar sjelljen e tyre në atë të një burimi megafaunal të lëvizshëm, por shumë të dukshëm dhe të parashikueshëm.”
Studimi sugjeron se Alaskanët e hershëm mund të kishin strukturuar vendbanimet e tyre pjesërisht bazuar në prevalencën e viganëve.
Kjo është për shkak të përdorimit potencial të mamuthëve për lëndë të para dhe ushqim të mundshëm.
Studiuesit ndanë gjithashtu disa teori për zhdukjen e mamuthëve, të cilat mund të ishin ndikuar nga ndërveprimi njerëzor.
“Periudha 1.000-vjeçare e mbivendosjes midis njerëzve dhe mamuthëve në Alaskë nxjerr në pah potencialin për ndërveprim, duke përfshirë gjuetinë, e cila do të kishte ndikuar në dinamikën e zhdukjes së mamuthëve, një aspekt kyç i debatit më të gjerë mbi shkaqet e zhdukjeve megafaunale në Amerikë”, thuhet në studim, shkruan TheSun.
“Dëshmitë tregojnë se rolet njerëzore në zhdukjet e tjera megafaunale në Amerikë mund të kenë qenë thelbësore.”
