Partnerët e jetës janë ata njerëz që nënkuptojnë shumë më tepër sesa mund të shpjegojnë fjalët. Ata janë një pjesë e rëndësishme e jona, ditëve tona, ideve, emocioneve, ëndrrave dhe shqetësimeve tona.
Të rënit në dashuri është më shumë se të qenit dashnorë të pasionuar; është të duash veten pa justifikime, pa ulje dhe ngritje, të pranosh veten, të ndihmosh veten të rritesh, të ecësh dorë për dore përgjatë jetës dhe të ndihesh plot dashuri.
Vetëm kur dikush mund ta pranojë tjetrin ashtu siç është, ai ka gjetur dashurinë
Partnerët e jetës duan ta bëjnë personin tjetër të ndjehet i lirë. Bukuria e një dashurie si kjo është bashkimi, duke formuar një vatër emocionale, një mënyrë në të cilën nuk ka asgjë më të bukur se dy të dashuruarit.
Mund të thuhet se dashuria që e shoqëron është dashuria katërkëndësh, për të cilën pothuajse të gjithë ne aspirojmë dhe në të cilën përziejmë angazhimin, pasionin dhe miqësinë.
Nuk mund ta duam gjysmën, nuk mund ta “duam” një pjesë të vetme të partnerit tonë. Nëse ne nuk e bëjmë atë në tërësinë e saj, ne nuk i pëlqejmë asgjë. Kjo nuk do të thotë se ka gjëra që nuk na pëlqejnë, por në fund të fundit është thelbi që ne duhet ta duam plotësisht.
“Unë të dua kur dalim të ecim, kur flasim për dashurinë, ndërsa ne po ecim ende. Të dua kur qeshim plot turp, të dehur me asgjë dhe kur ecim pa ngut në rrugë.
Të dua kaq shumë për të shkuar me ty në vendet ku shkoj zakonisht dhe t’ju them se atje që unë ulem dhe mendoj. Të dua aq shumë sa të dëgjoj të qeshësh gjithë natën. Të dua aq shumë sa që kurrë nuk do të lë të shkosh.
Dashuria është një art i bazuar në ndershmëri
Dashuria është një art që kërkon durim, vëmendje, disiplinë, përgjegjësi dhe angazhim. Kjo është një lojë e heshtjes, dijes, respektit, lirisë, besimit dhe dhuratave. Me të gjitha këto elemente, lejimi i dashurisë është i ndërlikuar.
Për të pasur gjithë këtë, ju duhet të dini se si të rigjeni veten dhe të kapërceni vështirësitë tuaja. Dikush duhet të respektojë ritmet e veta, të njohë nevojat, të shmangë tepëricat, të heqë pritjet, të jetë bujar dhe të falë.
Të jesh një çift i përsosur
Të jesh një çift i përsosur nuk do të thotë të mos keni probleme, por të dini se si t’i kapërceni së bashku. Ne duhet të zemërohemi, të luftojmë, të na imponojnë, të konkurrojmë, të na gjykojnë, të bëjmë gabime, të nxehemi dhe të lirojmë të gjitha ato që na mundojnë.
Arritja e shkallës së “partnerëve të jetës” kërkon thyerjen e mureve të vjetra dhe trajtimin e plagëve të së kaluarës emocionale. Të besosh në dashuri, është e nevojshme të besosh së pari në veten tënde, të kapesh në të tashmen, të mbledhësh motive dhe të kesh dëshirë të madhe.
Ne duhet të bëjmë kujdes të veçantë në mënyrë që të gjithë të kalojnë nëpër udhëtimin e tyre personal, duke pranuar limitet e tyre dhe duke dashur vështirësitë e tyre. Duhet “të lejojmë veten tonë të jemi”, ta transformojmë veten në një dashuri të bukur, të kemi guximin për të hequr forcat tona të blinduara për të pranuar dhe për të vlerësuar cënueshmërinë tonë.
