Parku Arkeologjik i Antigonesë, me rreth 92 ha, së bashku me parqet e Kalasë së Shkodrës, Lezhës, Apollonisë, Byllisit, Amantias, Orikumit, Finiqit dhe Butrintit, formon sistemin shqiptar të parqeve arkeologjike.
Antigonea u themelua nga Pirro, mbreti i Molosëve, në vitin 295 para Krishtit sipas emrit te gruas së tij. Antigonea, qyteti i 2-të i provincës Epiriote të Kaonias, pas Finiqit, si nga përmasat ashtu dhe nga rëndësia, kontrollonte të famshmen Via Egnatia që lidhte Dyrrachium (Durrësin), me Apoloninë dhe Orikumin me malësitë e Janinës dhe Epirit jugor.
Qyteti ishte i rrethuar nga mure solide me rreth 4.000 m gjatësi, që mbronin qytetin nga të gjitha anët, veçanërisht në pjesën jugore dhe perëndimore ku rreziku ishte më i madh për shkak të terrenit.
Sipas një postimi të DRTK Gjirokastër në rrjetet sociale, në skajin jugor të qytetit antik Antigone, gjenden rrënojat e një objekti kulti i tipit Bazilikë, që daton më shek. V – VI.
Motivi i aplikuar në pjesën qendrore të mozaikut i cili formon një figurë antropomorfe, ka trajtën e një gruaje dhe për studiuesit interpretimi, është në favor të “Shën Kristoforit” Krishtmbartës.
Në krahë të saj është figura e një gjarpri që simbolizon paganizmin në luftë me krishtërimin. Mozaiku është i pajisur me disa mbishkrime, për të cilat mendohet se janë personat që e realizuan dhe paguan për të, shkruan ATSH.
Në Antigone mund të gjenden të gjitha periudhat historike të njerëzimit, që nga periudha prehistorike deri tek ajo moderne. Ndërkohë që shpellat e Spilesë dhe Ladovishtës tregojnë që zona ka qenë e populluar që në kohët e lashta, madhështia e antikitetit përfaqësohet nga vetë Antigonea, antikiteti i vonë dhe periudha bizantine përfaqësohet nga tre bazilikat paleokristiane brenda qytetit antik dhe me disa kisha në fshatrat fqinje. Manastiri eremit i Spilesë, Kisha e Shën Kollit në Saraqinishtë, Mozaiku Paleokristian në Antigone, janë dëshmi të qarta të përqafimit dhe përhapjes së Kristianizmit në këtë zone dhe në gjithë Luginën e Drinos. Ndërsa periudha otomane ka lënë gjurmët e saj në shtëpitë me arkitekturen e shekullit të 17-të dhe 18-të.
