Studiuesit kanë gjetur “sistemin e përsosur diellor”, i cili ka marrë formë pa përplasjet e dhunshme që e bënë sistemin tonë një grumbull planetësh me përmasa të ndryshme.
Sistemi, i cili ndodhet 100 vite dritë larg, ka gjashtë planetë, të gjithë përafërsisht të njëjtën madhësi. Ata mezi kanë ndryshuar që nga formimi, diku tek 12 miliardë vjet më parë.
Këto kushte të patrazuara e bëjnë atë ideal për të mësuar se si u formuan këto botë dhe nëse ato strehojnë jetën.
Studimi është publikuar në revistën shkencore, Nature.
Krijimi i sistemit tonë diellor ishte një proces i dhunshëm. Ndërsa planetët po formoheshin, disa u përplasën me njëri-tjetrin, duke “ngatërruar” orbitat dhe duke na lënë me gjigantë si Jupiteri dhe Saturni së bashku me botë relativisht të vogla si e jona.
Në sistemin HD110067, siç e kanë emërtuar astronomët, gjërat nuk mund të ishin më ndryshe.
Jo vetëm që planetët kanë madhësi të ngjashme; shumë larg nga koha e palidhur e orbitave të planetëve në sistemin tonë diellor, ata rrotullohen në sinkron.
Në kohën që i duhet planetit më të brendshëm që të rrotullohet rreth yllit tre herë, planeti i ardhshëm shkon rreth dy herë, dhe kështu me radhë deri te planeti i katërt në sistem. Nga atje gjërat ndryshojnë në një model 4:3 të shpejtësive relative të orbitës për dy planetët e fundit.
Kjo “koreografi” e ndërlikuar planetare është aq e saktë saqë studiuesit kanë krijuar një pjesë muzikore ciklike, e ngjashme me një kompozim të stilit Philip Glass, me nota dhe ritme që korrespondojnë me çdo planet dhe periudhat e tyre orbitale.
Dr. Rafael Luque, nga Universiteti i Çikagos, i cili drejtoi hulumtimin e përshkroi HD110067 si “sistemin diellor të përsosur”, shkruan A 2 CNN.
“Është ideale për të studiuar se si krijohen planetët, sepse ky sistem diellor nuk pati fillimet kaotike që kishte i yni dhe ka qenë i patrazuar që nga formimi i tij”.
