Mbrëmë, në Teatrin e qytetit “Bekim Fehmiu” në Prizren, para një numri të konsiderueshëm të aderuesve të teatrit, (duke u respektuar masat e reja antikovid), u shfaq premiera e dramës “Një jetë tjetër” e autorit Osman Goranci, në regji të Kemajl Ryshës.
Duke i menduar përshtypjet e lojës të aktorëve në skenë, Shpëtim Kastrati, Qëndresa Loki dhe Verona Mirena, që mbrëmë për mbi një orë e emocionuan publikun në sallë, me një drame psikologjike, por interaktive, mu kujtua një thënje nga Sofokliu. “Një fjalë na çliron nga të gjitha barrat dhe dhimbjet e jetës, ajo është dashuria”… Ndaj, nisur nga kjo fjalë, “dashuria”, dramaturgu i njohur, Osman Goranci, autor i shumë komedive që u inskenuan nga trupa të ndryshme të teatrove tona, këtë herë na solli veprën “Një jetë tjetër”, një dramë familjare, me një psikologji të thellë, e që brenda vetes ngërthen dashurinë dhe luftën e gruas, (Rona), për të qenë vetvetja, bashkëshorte dhe nënë e mirë, derisa burri i saj (Nori), duke jetuar me ëndrrën e një aktori me nam, i nënshtrohej epsheve dhe aventurave me aktoret e ndryshme duke u munduar të plotësoj një “zbrazti” shpirtërore.
Drama fillon me shpërthimin e një orteku kujtimesh dhe hidhërimi nga ana e Norit, për gruan e tij Ronën, shkrimtare dhe poete në zë, e cila trembëdhjetë vite më parë, e kishte baraktisur atë. Përkundër tensioneve që paralajmërojnë një fund të pafund të një martese dikur të lumtur, autori na shtyt të mendohemi se vetëm besimi dhe komunikimi i sinçert ndërton një marrëdhënie të qëndrueshme në çift.
Ndërsa, “ndihma” nga aventurat, ose besimi i tepërt në egon e njërit nga ata, mund ta lëkund harmoninë e një çifti, në përballje me valët e jetës.
Aty edhe parashtrohet dilema ose pyeyja; “si ta vazhdojmë jetën, kur në dukje të gjitha shpresat janë shuar”, Por, me kalimin e kohës si Nori ashtu e Rona, përkundër faktit se tashmë kanë për kë të jetojnë, bijën e tyre Norën, e kuptojnë një të vërtetë të tmershme që; “koha ikën dhe nuk kthehet dot”.
Drama mbyllet në mënyrë tragjike. Pas një sëmundjeje të rëndë, një natë të turbullt dhe me shi, Rona vdes gjatë bisedës telefonike me Norin. Me të kuptuar çfarë ndodhi me të, edhe Nori përjeton infarkt dhe vdes. Kështu këta, largohen nga kjo jetë me shpresë të bashkimit të shpirtrave të tyre, në një jetë tjetër!…
Rrjedha i ngjarjeve në këtë dramë familjare të autorit Osman Goranci, shtroi edhe disa prova mbi moralin dhe natyrën njerëzore, raportin e individit me veten dhe bashkësinë, marrëdhënien në çift, etj, ku dyshja i aktorëve në skenë: Shpetim Kastrati, (në rolin e Norit) dhe Qendresa Loki, (në rolin e Ronës), me interpretimin e tyre, sa e ngazëllyen, aq edhe e mrekulluan publikun në sallë. Poashtu edhe Verona Mirena, studente e aktrimit, la përshtypjen e një talenteje të re që do të shkëlqej në skenat tona.
S’do mend se regjisori Kemal Rysha, nën monitorimin e mentores Prof.asc. Drita Begolli, duke na servuar një vij të pranueshme lineare të ngjarjeve, e ku në momente të caktuara, kemi edhe tensionime të situatave, gjatë gjithë kohës publikun në sallë e mban peng, duke mos i lejuar aktorët me përvojë, të shkojnë deri në fund të tregimeve të tyre. Rysha, me mjeshtri e ndërton një lojë të bukur e interaktive të aktorëve në skenë, duke i zhveshur një nga një karakteret e personazheve, veçmas krenarinë mashkullore.
Edhe kustumet dhe skenografia të punuara nga Theranda Sertolli, ndriçimi nga Fikrim Menekshe dhe zërimi nga Vllaznim Bytyqi, ishin në funksion të një loje të përkryer të aktorëve në skenë.
Në fund të shtojmë se realizimin e kësaj Premiere, materialisht e përkrahën; MKRS-ja dhe Radio taxi “Fortuna”. Vllaznim Bytyqi /InLajmi/
