Për të mbajtur rendin shoqëror ose për të sjellë një ndryshim shoqëror pushteti tradicionalisht është parë në kontekstin politik ose ekonomik, shkruan InLajmi.
Deri në vitet 1960, teoritë mbi pushtetin zakonisht janë ndarë në 2 lloje: idetë e pushtetit të qeverisjes apo të shtetit mbi qytetarët, ose ideja marksiste e luftës për pushtet midis borgjezisë dhe proletariatit.
Gjithsesi, këto teori prireshin të përqendroheshin të pushteti vetëm në nivelin makro, çka do të thoshte se ose ato shpërfillnin ushtrimin e pushtetit në nivelet më të ulëta të marrëdhënieve shoqërore, ose e shihnin atë si rrjedhojë të ushtrimit parësor të pushtetit.
Mbikëqyrja dhe kontrolli:
Vendin e ndëshkimit të ashpër fizik e zuri një mjet i gjithanshëm për të kontrolluar sjelljen, krijimi i institucioneve, si burgjet, azilet, spitalet dhe shkollat do të thoshte largim nga nocioni i ndëshkimit të mirëfilltë, për të mbërritur të një ushtrim disiplinor i pushtetit.
Rregullimi i sjelljes:
Mekanizmi që ka ndihmuar në ushtrimin e pushtetit, ose “teknologjia e pushtetit”, është bërë pjesë e pandarë e shoqërisë, në botën moderne perëndimore, normat shoqërore nuk imponohen aq nga zbatimi i detyruar, sesa nga ushtrimi i pushtetit “baritor”, që udhëheq sjelljen e njerëzve.
Ushtrimi i pushtetit:
Arsyetimet e Fukosë për binomin pushtet-dije dhe për ballafaqimin e ideve janë të rafinuara, por në ndërkohë janë hedhur poshtë nga shumë dijetarë si hipotetike. Megjithatë, leksionet dhe shkrimet e tij u bënë tejet të njohura, pavarësisht nga konceptet e vështira dhe mënyra shpesh e ndërlikuar e të shkruarit.
Burimi: Libri i Sociologjisë
