Këto ditë në Shtëpinë Botuese “Fidani” në Prizren, doli nga shtypi libri më i ri “Djepi i dallëndysheve”, poezi për fëmijë, i poetit, gazetarit dhe publicistit tashmë i njohur, për lexuesit në mbarë hapësirën gjeografike shqiptare, Skënder Zogaj.
Sikur edhe në katër librat tjerë me poezi për fëmijë; “Mermë vëlla përdore” (1994), “Adresa e dallëndyshes” (1999), “Puthjet e puhisë” (2007) dhe “Principata ime” (2017), edhe në këtë libër, “Djepi i dallëndysheve”, autori lexuesve të vegjël u sjell, poezi të frymezimit të thellë dhe të ideve të qarta, të ndarë në tre kapituj; Një gjysh e një gjyshe me shumë dallëndyshe, fjalët e plakut rreth oxhakut, natyra – ujëvarë me mijëra Lyra.
“Skënder Zogaj mbetet mik i pandashëm i të vegjëlve, i cili në varësi me motivet që i trajton, di të jetë i ylbertë, skofiar e gojëmbël, por nga ana tjetër, nuk mungojnë edhe intonimet e një këngëtimi burrëror. Kjo dukuri strukturale dhe estetike e këngës së tij, e sforcon te të vegjëlit besueshmërinë ndaj fjalës së thënë të poetit!… Autori, edhe në këtë libër mendon e vepron fëmijërisht, duke u bërë pjesë përbërëse e preokupimeve të gjithëmbarshme të tyre, thellësisht I mishëruar me dëshirat, ëndrrat, shpresat, gëzimet, por edhe bashkëmbendimtar i vendosur në fushatën e mbrojtjes së të drejtave, duke ua bërë të ditur të rriturve, se fëmijët nuk janë kukulla që vendosen në një kënd ku duhet të qëndrojnë heshtur, derisa të rriturit të vendosin ndryshe”, – shkruan mes tjerash në parathëninen e librit, botuesi Prof. Berat Batiu.
Ndërkaq, shkrimtari dhe kritiku i madh i letrave shqipe, që ndërroi jetë para pak pak kohësh, Ramadan Musliu, shkruan: “Edhe në vëllimin më të ri me poezi për më të vegjlit, “Djepi i dallëndysheve”, Skënder Zogaj vetëm sa përforcon tiparet e shfaqura në librat e tij të mëhershëm: dialogimin e fëmijës me ambientin, natyrën dhe njerëzit rreth vetes, vështrimin e realitetit dhe raporteve nga një prizëm me shumë humor të çiltër, perceptimi lirik që shfaq një emocion që shtrihet mbi gjithçka, që është dashuria. Duke e vështruar botën e fëmijës nga ky kënd, ai arrin të ndërtojë një poezi, përkatësisht vargun spontan, dinamikën e lëvizjes që puqet me natyrën e fëmijës për njohje të vazhdueshme të gjërave dhe të jetës, pikëvështrimin që nga bota fëmijërore të nxjerrë pamje dhe imazhe që shquhen për spektrin e gjerë të koloritit. Prandaj, fëmija si protagonist dhe antipodi i tij, përkatësisht antagonist, i rrituri që dialogon me të, shpalojnë një botë të sekreteve, botë që te fëmija vë në lëvizje imagjinatën, kërshërinë për botën dhe njerëzit.
Poezia e këtij libri njëkohësisht anon të jetë së më konkrete, që të përkufizojë hapësirën reale të frekuentimit jo vetëm të fëmijës, por edhe të anëtarëve të familjes, gjyshit si objektivi që sheh dhe rrëfen çdo gjë, me fakte, shenja të realitetit dhe sende konkrete të ambientit real, duke ndërtuar kështu një identitet gjeografik të mjedisit tonë. Si e tillë kjo poezi edhe ndjehet, por edhe perceptohet përmes fakteve reale, gjë që ndodh vetëm me tekstet e arrira artistikisht”, përfundon redaktori i librit R. Musliu.
Të shtojmë se Skënder Zogaj, deri më tani ka botuar 16 libra, Poezi për fëmijë, Poezi për të rritur, Publicistikë, Kritikë letrare dhe Botime të veçanta. Osman GORANCI /InLajmi/
