Shkruan: Skënder Berisha
Angazhimi politik, ka nxitës dhe iniciues të ndryshëm, duke filluar nga tradita, si forma më e lehtë e qasjes për shkaqe inercie, joshja, shantazhi e deri te hakmarrja dhe egoja e sforcuar për t’i ikur inferioritetit. Nga profili i disa bartësve aktualë të përgjegjësive politike, mund të shquhet se nxitësi ose gjeneza e tyre është dëliri i madhështisë.
Gjithsesi, këtu jeton dhe kontingjenti që bën jetën e rrënjëve të veçantisë nga krijimi i botës, i bartur nëpër shekuj, i qenësisë, krenarisë dhe veçantisë nacionale, brezi i kodit dhe porosisë për arritjen dhe ruajtjen e mëvetësisë nga mugëtira e deri sot si çështje ekzistence. Po, këtu është edhe brezi kritik, brezi i interesit nacional, i adn-së së vlerës që do të vinte, duke i paraprirë me vepra, gjestet dhe mendimin politik për shtetin e synuar.
Politika në kohën e komunizmit sikur në këto anë apo socializmit aksidental, kur çmimi i profesionit të politikanit ishte tepër i lartë, për dy taborët “të ndershmit e të pandershmit”, pro e kundër establishmentit, manifestohej me koniunktura, legale dhe ilegale. Po ashtu, me përkatësi në grup dhe me kundërshtinë e tyre, rebelimin ndaj gjithë asaj ngrehine demagogjie, me fjalë e vepra, akte të veçanta dhe grupore deri te lufta e armatosur. Kjo, mund të thuhet, nëse bëjmë vështrim të përciptë për gjendjen ku ishte Kosova dhe politikanët e saj, në gjysmëshekullin e kaluar.
Mostrat e përkatësive, trashëgimisë e deri te egoja, janë tipike për disa politikanë aktualë të vendit tonë. Gërshetimi i vlerave të krijuara nga dikush tjetër, duke u bërë mjet për arrivizmin personal me ego dhe inferioritet të theksuar, ngjizin politikanë që i rezistojnë tekeve të momentit, për të jetuar nga kundërshtia e përhershme, nga kundërshtia e gjithçkajes.
Estetika e kundërshtimit, aktualisht, gjen më shumë përkrahës, ngase, shumica ishte inferiore ndaj zhvillimeve historike sikur ishte çlirimi. Pra, skena e liberatorëve të rinj e cila nuk kanë asnjë kontribut për vendin, as familja e rrethi nga vjen, bëhet bajraktar i një koncepti të refuzimit estetik, të kopjuar keq, e të zbatuar edhe më keq, madje edhe me moto të ndiçme.
Disa nga më të votuarit-votuarat në zgjedhjet e fundit, janë refuzues të vonuar estetik, pa vepra refuzuese estetike as politike, të ngjeshur në fjalamani, poza e sëkëlldi momenti, të ushqyer nga teknika e mbushjes së makinës me derivat moral e politik që mjafton vetëm nga njëra pompë deri në pompën tjetër, gjegjësisht, jetëgjatësi nga zgjedhjet në zgjedhje.
Koncepti fillestar letrar i refuzimit estetik që u transferua nga kreatori i saj në refuzim politik, ka gjetur argatë me vonesë për disa dekada, si kopje pa shpirt dhe të sterilizuar nga elementet bazë të krijimit. Hiç parullat, mbesin pa invencion, kreativitet e logjikë politike, me të vetmin atu, refuzimin deri në akuzë, si pjellë e mendjeve të vogla e qesharake deri në marrëzi.
