Filozofja franceze ka lënë gjurmë të rëndësishme në ekzistencializëm, letërsi, dhe diskursin feminist, duke kundërshtuar normat e ngurta patriarkale të kohës.
Sipas filozofes, pas çdo historie dhe sjelljeje femërore mund të kuptohen ndikimet e patriarkatit. Idetë feministe të de Beauvoir-it u vlerësuan dhe vijuan nga brezat më pas, veçanërisht ato të viteve ’70.
Më poshtë, disa prej thënieve më të mira të shkrimtares, shkëputur nga veprat e saj kryesore.
Seksi i Dytë, 1949
“Dikush nuk lind, por bëhet grua.”
Force of Circumstances Vol. III, 1963
“Vetëdija nuk e garanton lumturinë, por është më pranë asaj që të shtyn të luftosh për lumturinë.”
Seksi i Dytë, 1949
“Burri përkufizohet si qenie njerëzore ndërsa gruaja si femër – sa herë që ajo sillet si njeri, thuhet se imiton burrin.”
Gruaja e Thyer, 1967
“Çfarë është një i rritur? Një fëmijë i transformuar nga koha.”
All Said and Done, 1972
“U largova prej rehatisë së të sigurtës drejt dashurisë për të vërtetën – dhe e vërteta ma shpërbleu.”
Seksi i Dytë, 1949
“Duhet kuptuar fakti se femra ekziston brenda species njerëzore, si gjysma e saj. Dhe megjithatë, na thuhet se feminiteti është në rrezik. Në këtë kuptim gruaja duhet të bëhet e tillë, të jetë e tillë dhe të qëndrojë e tillë. Por, duket se jo çdo qenie femërore është patjetër “grua”. Për t’u konsideruar kështu ajo duhet të zhytet në atë realitet misterioz që quhet: feminitet”, shkruan KultPlus.
Etika e Ambiguitetit, 1947
“Nëse çdo njeri do të bënte çfarë të mundej, ekzistenca do të ruhej në secilin pa pasur arsye të ëndërrojmë për një parajsë ku çdo gjë do të ngushëllohej me vdekjen.”
