Sitio Pariahan, është një fshat bregdetar në Filipine që dikur ishte ishull, dhe tani është thuajse plotësisht pa tokë madje plotësisht i mbuluar me ujë.
Sitio Pariahan, i cili ndodhet rreth 17 km në veri të Manilas, po fundoset rreth 4 cm çdo vit, kryesisht për shkak të uljes së tokës nga përdorimi i tepërt i ujit nëntokësor prej popullatës.
Tani rritja e niveleve të detit të shkaktuar nga ngrohja globale së shpejti mund ta bëjë këtë fshat të pabanueshëm, një problem me të cilin përballen vendet e tjera të Azisë, ku komunitetet më të varfëra janë më të goditur.
Një pus i thellë është burimi i vetëm i ujit, dhe banorët e përdorin atë për të larë, pastruar, gatuar dhe madje edhe për të pirë.
Panelet diellore janë instaluar në çatitë e banorëve duke prodhuar kështu energji elektrike kryesisht për të parë televizionin që ndahet mes fqinjëve.
Në ditët që fuqia është e ulët, banorët kalojnë kohën duke bërë lojërat e fatit.
Martinez kujton se fshati i tyre nuk ishte gjithmonë kështu. Ajo kujton turnetë e basketbollit dhe festat madhështore që dikur bënte komuniteti i tyre, aq popullor sa vizitorët nga qytete aty pranë do të afroheshin për të parë shfaqje dhe për të festuar meshën në kishë.
Tani gjykata është zhytur plotësisht dhe kisha që dikur ishte e mbushur me adhurues është e njollosur me myshk.
Pjesa më e madhe e shkatërrimit ndodhi kur Typhoon Nesat goditi në 2011, duke sjellë valë që Martinez tha se ishin aq të mëdha sa shtëpitë.
Ajo pa se si kasollet u tërhoqën në det, një nga një, ndërsa ajo dhe motrat e saj mbaheshin në shufra bambuje. Shkolla e tyre gjithashtu u shkatërrua dhe u la vetëm me mure. Më shumë se 50 familje u larguan dhe nuk u kthyen kurrë, shkruan Indeksonline.
Prindërit e saj tani mbështeten në barkën e tyre për të siguruar jetesën. Babai i saj, Domingo, tha se largimi nuk ishte një mundësi, sepse nuk kanë ku të shkojnë. Ata dikur u përpoqën të merrnin me qira një apartament në një qytet aty pranë, por u transferuan menjëherë pas kësaj.
