Kjo frazë përdoret shpesh si një mburojë për të shmangur vetë-përmirësimin dhe rritjen personale. Megjithatë, dashuria nuk është thjesht pranimi i dobësive të tjetrit pa kufi, është edhe dëshira për të parë tjetrin të zhvillohet, të piqet dhe të shërojë plagët e tij.
Të duash dikë nuk do të thotë që duhet të duroj papjekurinë e tij emocionale, sjelljen e tij jofunksionale ose refuzimin e tij për t’u rritur. Dashuria e vërtetë nuk është sinonim i tolerancës për çdo gjë që lëndon dhe dëmton marrëdhënien, shkruan Revista Psikologjia.
Nëse e doni vërtet veten, nuk do të kërkoni që të tjerët të pranojnë pasiguritë tuaja, traumat e pazgjidhura dhe sjelljet që i largojnë njerëzit nga ju. Përkundrazi, do të njihni përgjegjësinë tuaj për të punuar mbi dobësitë tuaja, në mënyrë që marrëdhëniet tuaja të mos bazohen në durimin e të tjerëve, por në zhvillimin e ndërsjellë dhe bashkëjetesën e shëndetshme. Kushdo që të do vërtet dëshiron të të shohë të bëhesh versioni më i mirë i vetes. Dhe nëse e doni veten, do të bëni të njëjtën gjë për veten tuaj.
