Si fillim, janari nuk ekzistonte për romakët e lashtë, natyrisht në ditët e errëta të dimrit fillon një vit i ri, por janari nuk ishte gjithmonë fillimi i vitit të ri dikur, transmeton InLajmi.
Ja se si kalendari i tyre evoluoi në sistemin tonë modern të shënimit të kohës.
Dikur janari nuk ka qenë filllimi i vitit të ri. Në agimin e mbajtjes moderne të kalendarëve, muajt e dimrit mbetën pa emër në kalendarët që krijuan sistemin më të popullarizuar të sotëm të shënimit të kohës.
I emëruar sipas Janusit, perëndisë së kohës, tranzicioneve dhe fillimeve, janari ishte një shpikje e romakëve të lashtë. Këtu është historia e udhëtimit të egër të muajit, një përrallë e llogaritjeve të gabuara astronomike, ndryshimeve politike dhe konfuzionit kalendar.
Kalendari i parë romak
Njerëzit kanë shënuar kohën në kalendarë për të paktën 10,000 vjet, por metodat që ata përdorën ndryshuan që nga fillimi. Populli mezolitik i Britanisë gjurmoi fazat e hënës. Egjiptianët e lashtë shikonin nga dielli. Dhe kinezët i kombinuan të 2 metodat në një kalendar hënor që përdoret ende sot.
Kalendari modern i përdorur në pjesën më të madhe të botës, megjithatë, evoluoi gjatë Republikës Romake. Megjithëse i atribuohej Romulusit, themeluesit të shtetit dhe mbretit të parë, ka të ngjarë që kalendari është zhvilluar nga sisteme të tjera takimesh të dizajnuara nga babilonasit, etruskët dhe grekët e lashtë.
Ndërsa njohuritë shkencore dhe strukturat shoqërore të romakëve ndryshuan me kalimin e kohës, kështu ndryshoi edhe kalendari i tyre. Romakët e modifikuan kalendarin e tyre zyrtar disa herë që nga themelimi i republikës në vitin 509 p.e.s. deri në shpërbërjen e tij në vitin 27 p.e.s.
Viti kalendarik 304-ditor filloi në mars (Martius), i quajtur pas perëndisë romake mars. Ai vazhdoi deri në dhjetor, që ishte koha e korrjes në Romën e butë.
Kalendari fillestar përfshinte 6 muaj 30-ditorë dhe 4 muaj 31-ditorë. 4 muajt e parë u emëruan për perëndi si Juno (qershor); 6 të fundit u numëruan radhazi në latinisht, duke krijuar emra muajsh si shtatori (muaji i shtatë, i emërtuar sipas fjalës latine për shtatë, septem). Kur mbaroi korrja, kaloi edhe kalendari; muajt e dimrit ishin thjesht pa emër, shkruan The National Geographic.
Kalendari hënor i Romës
Megjithatë, kalendari 10-mujor nuk zgjati shumë. Në shekullin e shtatë p.e.s., rreth mbretërimit të mbretit të 2-të të Romës, Numa Pompilius, kalendari mori një ndryshim hënor.
Rishikimi përfshinte shtimin e 50 ditëve dhe huazimin e një dite nga secili prej 10 muajve ekzistues për të krijuar 2 muaj të rinj dimri 28-ditorë. /InLajmi/
