Kur pllakat e akullit dhe akullnajat bien në kontakt me detin, prej tyre mund të shkëputen pjesë të mëdha e që quhen ajsbergë, shkruan InLajmi.
Një ajsberg është një masë e akullit lundrues që është prishur nga skajet e akullnajave ose shtresat e akullit dhe rrëshqet në oqean. Ata tentojnë të lundrojnë për javë në oqean të hapur deri sa të shkrihen.
Përafërsisht 1/8 e volumit të akullnajave është mbi sipërfaqen e ujit.
Ajsberget klasifikohen sipas formës dhe madhësisë së tyre. Në përgjithësi, ka:
Ajsbergët tabelarë ( si formë e “tabelës”)
Ajsbergët jotabelarë ( si kreshte “mali”).
Ajsbergët e mëdhenj mund të përbëjnë një kërcënim të madh për anijet.
Nganjëherë ndodhin ajsbergë “të zinj”. Ata kanë një ngjyrë të errët (për shkak të sedimenteve në ajsberg). Ata kalojnë nga morenat mesatare akullnajore.
Fjala “ajsberg” përkthehet në Rusisht si “mal akulli”. Kjo nuk është një ekzagjerim, pasi ajsbergët me të vërtetë arrijnë madhësi të mëdha.
Në 1854-1864, shkencëtarët për 10 vjet ndoqën lëvizjen e ajsbergut gjigant, i cili kishte një gjatësi prej 120 kilometrash dhe një lartësi prej 90 metrash.
Dhe në 1927, nga një anije norvegjeze balenash, ata vunë re një ishull akulli, duke arritur një gjatësi prej 170 kilometrash.
Por ajsbergu më i madh u zbulua në ujërat e Antarktikut në 1956. Gjatësia e tij ishte 385 dhe gjerësia 111 kilometra. Në zonë, ishte e barabartë me pothuajse gjysmën e një vendi si Sllovenia, ose tre Luksemburgë!
Dhe ajsbergu më i lartë u gjet në vitin 1904 pranë Ishujve Falkland në Atlantikun Jugor. Lartësia maksimale e këtij mali akull ishte 450 metra! /InLajmi/
Burimi: Discovery Channel
